Kultura i historia

Historyczne korzenie tunezyjskiej sceny hazardowej wiążą się z europejskim wpływem epoki protektoratu: klubów i salonów w hotelach na wybrzeżu, świeckiego życia kurortowego.

Po uzyskaniu niepodległości i wzmocnieniu norm religijnych i społecznych hazard dla obywateli stał się społecznie i prawnie niedopuszczalny, a kasyna zostały zachowane tylko jako nisza dla turystów - zgodnie z ich paszportami i z reguły w hotelach.

Krajowy kodeks kulturowy przeszedł na „towarzyskie” gry bez pieniędzy: tawla (backgammon), domino, karty, szachy w kawiarniach i tarasach, gdzie spotkania i rozmowy są ważniejsze niż ryzyko.

Festiwal i kultura kurortu (Hammamet, Sus, Djerba) stanowią tło dla zagranicznej publiczności, ale dla lokalnego podniecenia pozostaje na peryferiach.

Tak więc dualność została zakorzeniona: dla turystów - kasyno jako część usługi kurortu; dla Tunezyjczyków - zwykłe rytuały kawiarni i rodzinne rozrywki bez zakładów.