Rozporządzenie

Makau działa zgodnie z modelem koncesji: istnieje ograniczona liczba koncesji kasynowych (operatorów) wydawanych przez konkurencję na czas określony, z surowymi KPI dla inwestycji i turystyki.

Nadzór sprawuje DICJ (Gaming Inspection and Coordination Bureau): licencjonowanie, audyt, kontrola AML/KYC i Responsible Gaming.

Skuteczne obciążenie podatkowe nakłada się na dochody z gier hazardowych brutto oraz obowiązkowe środki na programy społeczne i kulturalne.

Ustawa ustanawia wiek 21 +, limity liczby tabel/przydziałów czasu na start lub lądowanie oraz minimalne standardy przychodów na jednostkę wyposażenia.

Model Junket jest ostro skurczony: zakaz udziału kapitałowego w przychodach, zwiększone wymagania dla promotorów i przejrzystość rozliczeń.

Od operatorów wymaga się posiadania lokalnego menedżera będącego rezydentem, posiadającego znaczny udział, systemy monitorowania zgodności z przepisami, systemy monitorowania transakcji oraz mechanizmy samodzielnego wykluczenia/ograniczenia.

Regulator łączy rozszerzenie koncesji z dywersyfikacją: inwestycje w MICE, projekty w zakresie kultury i hazardu stają się równie ważnym warunkiem jak stabilność finansowa.