Kultura i historia

Historyczny rdzeń Tadżykistanu kojarzy się z Sogdianą i erą Samanidów, gdy język perso-tadżycki i klasyczna kultura pisana zostały zakorzenione.

Górzyste regiony Pamirów zachowały unikalne formy rytualne i muzyczne, a folklor miejski i szaszmak rozwinął się w dolinie Ferghana i obszarze Bukhara-Samarkand.

Tkanie Ikata (satyna/reklama), haft, tkanie dywanów i rzemiosło biżuterii są zrównoważone kody rzemiosła.

W XX wieku modernizacja sowiecka przyniosła uprzemysłowienie, masową edukację i dwujęzyczność rosyjsko-tadżycką.

Po 1991 roku kraj przeszedł trudny okres formacji, zwracając uwagę na symbole narodowe, tradycje Navruz i rozwój turystyki kulturalnej.

Obecnie tożsamość opiera się na połączeniu irańskiego dziedzictwa kulturowego, górskich tradycji komunalnych i nowoczesnego miejskiego stylu życia.