Kultura i historia

Uzbekistan powstał na skrzyżowaniu Jedwabnego Szlaku: Samarkand, Bukhara i Khiva były ośrodkami handlu, rzemiosła i nauki od wieków.

Epoka Timurydów stanowiła fundament szkoły architektoniczno-naukowej (madrasah, mozaika, obserwatorium Ulugbek), a wzory Suzane i tkaniny ikat stały się symbolami kulturowymi.

W czasach nowożytnych chanaty Bukhary, Chiwy i Kokandy weszły na orbitę Imperium Rosyjskiego, następnie ZSRR, co wzmocniło urbanizację, rosyjsko-uzbecki dwujęzyczność i świeckie instytucje.

Od 1991 roku niezależny Uzbekistan aktywnie restauruje historyczne kwatery i rozwija turystykę, zachowując tradycje mahalli, gościnności i rodzinnych wakacji.

Nowruz, pilaf, kultura herbaty, makam/szaszmakom, a także narodowe rodzaje wrestlingu (kurash) tworzą tożsamość.

Normy społeczne są w dużej mierze konserwatywne i oparte na dziedzictwie islamskim, co znajduje odzwierciedlenie w postawie wobec rozrywki wypoczynkowej i masowej: priorytetem są formaty rodzinne, rzemiosło i festiwale kulturalne, a nie rozrywka zorientowana na ryzyko.