Kultura i historia

Historia hazardu w Norwegii jest ściśle związana z ideą dobra publicznego i protestancką tradycją umiaru.

Pierwsze formy - loterie charytatywne i zamiatarki z początku XX wieku - rozwijały się pod kontrolą państwa i były wykorzystywane do finansowania programów sportowych, kulturalnych i społecznych.

W latach 1940-1980 powstał stabilny model monopolu państwowego, gdzie ekscytacja jest postrzegana jako „rozrywka regulowana”.

Nowoczesna kultura gry jest powściągliwa: Norwegowie wolą loterie, zakłady sportowe i formaty online z limitami, a nie ma masowej reklamy i glamoryzacji kasyn.

W ostatnich dziesięcioleciach zwiększono nacisk na odpowiedzialność cyfrową - samoograniczenie, kontrola emocji i świadome spożycie stały się częścią krajowego podejścia do hazardu.