Praktyki hazardowe w Rumunii rozwijały się u zbiegu wpływów bałkańskich, środkowych i południowoeuropejskich.
W okresie międzywojennym Bukareszt - „Mały Paryż” - słynął z świeckich salonów, kultury kart klubowych i wyścigów konnych; w Morzu Czarnym i dziś symbolem ery jest budynek kasyna w Constance w stylu Art Nouveau.
Czasy socjalistyczne przyniosły poważne ograniczenia, ale loterie państwowe zachowały masowy charakter i nawyk „gry liczbowej”.
Po latach dziewięćdziesiątych, przemysł powrócił do dziedziny prawnej: pojawiły się licencjonowane kasyna i automaty do gry, zainteresowanie zakładami na piłkę nożną i tenis wzmożony, a 6/49 loteria została zakorzeniona jako rytuał kulturalny.
Nowoczesna scena miejska łączy wieczorny wypoczynek, turystykę i odpowiedzialne podejście do gry; digitalizacja dodała formaty online, turnieje i kasyna na żywo, podczas gdy historyczne markery - kluby karciane, tradycja hipodromu, loterie - pozostają rozpoznawalną częścią kontekstu narodowego.