Kultura i historia

Kodeks kulturowy ZEA składa się z tradycji pustynnych i morskich: koczowniczych ścieżek, nabati poezji, falkonry, wyścigów wielbłądów i rzemiosła przybrzeżnego - od łodzi dhow do wydobycia pereł.

Islamska architektura, rynki (suki) i zwyczaje rodzinne tworzą drogę codziennego życia.

Zjednoczenie emiratów w 1971 r. i modernizacja ropy rozpoczęły szybką urbanizację: Dubaj i Abu Zabi wyrosły z wiosek portowych - ośrodków finansowych i kulturalnych.

Nowoczesna agenda to zachowanie dziedzictwa i rozwój branży twórczej: kwatery muzealne, festiwale, biennale sztuki, powrót kina narodowego i sztuki widowiskowej, wielokulturowe środowisko emigrantów.

Od osiedli Al Ain i oazy po światowej klasy muzea, historia kraju odczytywana jest jako dialog tradycji i innowacji, gdzie gościnność, kuchnia (manda, haris), kardamon kawy i rodzinne wakacje współistnieją z futurystycznymi drapaczami chmur i praktykami cyfrowymi.