Historia zalegalizowanego hazardu w Kanadzie

Kanada przeszła wyjątkową ewolucję w regulacji hazardu: federalny zakaz pod koniec XIX wieku stopniowo ustąpił miejsca modelowi, w którym prowincje „prowadzą” przemysł - od loterii i kasyn lądowych do gier internetowych. Zmiany w kodeksie karnym z 1969 r. i 1985 r. oraz orzeczenie Sądu Najwyższego w sprawie R. v. Furtney (1991 r.), które potwierdziły konstytucyjność rządu prowincji, stały się decydujące. W XXI wieku wektor przeszedł na kanał internetowy: przełomowym wydarzeniem było otwarcie regulowanego rynku iGaming w Ontario 4 kwietnia 2022 roku.

Wczesny okres: ogólny zakaz i rzadkie wyjątki (1892-1960)

Pierwszy kodeks karny Kanady (1892/weszła w życie w 1893) zapisał ogólny zakaz hazardu, kontynuując linię aktów po konfederacji; później w kodzie pojawiła się kluczowa formuła „schemat loterii” (1906), dzięki której zbudowano wyjątki. W tych latach dozwolone były tylko wąskie formy, takie jak tote w biegu, ale ogólne podejście pozostawało zabronione.

1969 twist: Loterie państwowe

Zmiany kodeksu karnego z 1969 r. po raz pierwszy zalegalizowały loterie państwowe - dla Ottawy i prowincji. Stało się to „frontowymi drzwiami” do kontrolowanej legalizacji: rząd mógłby zbierać dochody i zarządzać ryzykiem za pośrednictwem struktur publicznych. To stąd pochodzą prowincjonalne korporacje loterii (BCLC, Loto-Québec, OLG itp.).

Reforma z 1985 r.: prowincje się zwodzą

W 1985 roku parlament przekroczył swoje uprawnienia: prowincje otrzymały wyłączne prawo do „ćwiczeń i zarządzania” loteriami i powiązanymi systemami na swoim terytorium (s. 207 kodeksu karnego), a federalni faktycznie „opuścili” rolę operacyjną. To prawnie zapisało nowoczesny model: Ottawa definiuje „ramy” poprzez prawo karne, a prowincje tworzą korporacje i regulują rynki.

Sądowe potwierdzenie: R. v. Furtney (1991)

Sąd Najwyższy Kanady w sprawie R. v. Furtney (1991) podtrzymał konstytucyjność systemu: zakaz i wyjątki od niego są przedmiotem federalnego prawa karnego, ale faktyczne „prowadzenie” loterii i kasyn w ramach wyjątków jest kompetencją prowincji. Decyzja usunęła kluczową niepewność prawną wokół kasyn prowincjonalnych i gier charytatywnych.

Od loterii do kasyn: 1989-1990

Po wzmocnieniu ram prawnych prowincje zaczęły otwierać kasyna. Historycznie, jeden z pierwszych jest uważany za kasyno w Winnipeg (1989); w 1993 r. pod Loto-Québec otwarto największe w kraju kasyno de Montréal. Prowincjonalne korporacje zaczęły pionowo integrować loterie, VLT/sloty i tabele, kierując zyski do budżetów.

Rdzenna rola: Kahnawà: ke

Równolegle powstały rdzenne jurysdykcje. Kahnawà: ke Gaming Commission ustanowiona w dniu 10 czerwca 1996 r. na mocy Kahnawà: ke Gaming Law; Od 8 lipca 1999 roku stale licencjonuje gry interaktywne i stał się jednym z najbardziej znanych regulatorów, zwłaszcza w segmencie online. Podkreśla to wielopoziomowy charakter przepisów kanadyjskich.

Era online: Od stron prowincjonalnych do otwartego rynku Ontario

Do 2022 roku gry internetowe przechodziły głównie przez „własne” lokalizacje prowincjonalne: na przykład przed uruchomieniem rynku w Ontario OLG był tam jedyną stroną regulowaną. ca nadzorowane przez AGCO. 4 kwietnia 2022 roku Ontario uruchomiło kanadyjski pierwszy prywatnie obsługiwany model z systemem iGaming Ontario (iGO) i AGCO, otwierając licencjonowany rynek i wprowadzając odpowiedzialne wymagania dotyczące hazardu, reklamy, KYC/AML i zgodności technicznej.

Dlaczego tak: Podział uprawnień

Konstytucyjnie prawo karne jest obszarem federalnym, ale model wyjątków w kodeksie karnym pozwolił prowincjałom stać się „operatorami/menedżerami” w praktyce. Sąd Najwyższy w Furtney wskazał, że nie jest to „delegacja prawa karnego”, ale dopuszczalna konstrukcja: Ottawa definiuje zakaz i wyjątki, prowincje - wdrożenie w ramach wyjątków.

Kamienie milowe i ramy czasowe

1892/1893 - kodeks karny z ogólnymi zakazami hazardu został przyjęty i wszedł w życie.

1906 - termin „system loterii” jest wprowadzany do kodeksu, formalizując wyjątki.

1969 - Zmiany pozwalają na loterie państwowe (federalne i prowincjonalne).

1985 - Prowincje mają wyłączne prawo do „prowadzenia i obsługi” loterii/kasyn (s. 207).

1989-1993 - pierwsze główne kasyna: Winnipeg (1989), Casino de Montréal (1993).

1991 - R. przeciwko Furtney, Supreme Court potwierdza wzór władzy.

1996/1999 - Kahnawà: ke ustanawia komisję i wprowadza przepisy dotyczące gier online.

2022 - Ontario otwiera pierwszy rynek Kanady z prywatnych operatorów internetowych.

Dziś i później: Tendencje regulacyjne

Nowoczesny model kanadyjski pozostaje prowincjonalny-centryczny: każda prowincja/terytorium określa produkt (loterie, kasyna, VLT, online) i standardy odpowiedzialności, a federalni zachowują „ramową” kontrolę karną. Równolegle rośnie nadzór nad sektorem online (reklama, standardy RG, certyfikacja platform), a rdzenne jurysdykcje nadal odgrywają znaczącą rolę w ekosystemie licencjonowania zdalnego. Uruchomienie Ontario wywołało debatę na temat ewentualnego dostosowania podejścia w innych prowincjach, chociaż każda z nich oceni ryzyko, skutki fiskalne i wymogi techniczne na swój własny sposób.

Legalizacja hazardu w Kanadzie to nie jedno tak/nie, ale wieloletni proces równoważenia zakazu karnego i praktycznego sprawowania rządów na szczeblu prowincji. W 1969 i 1985 zmiany ustawić architekturę, Furtney potwierdził, 1990 przyniósł kasyna lądowe, i 2022 - nowa era regulowanego rynku online. Model ten elastycznie dostosowuje się do technologii i oczekiwań publicznych, jednocześnie koncentrując się na odpowiedzialności i interesie publicznym.