Ubóstwo i hazard - Haiti

1) Kontekst społeczny: „wielorakie” ubóstwo i stres

Szacuje się, że ponad 64% mieszkańców Haiti żyło poniżej 3 dolarów. 65/dobę w 2024 r. - jeden z najwyższych wskaźników ubóstwa w regionie.

Niestabilność humanitarna nasiliła się w 2025 r., a setki tysięcy dzieci i ich rodzin zostało wysiedlonych, a dostęp do edukacji i podstawowych usług został zakłócony. Zwiększa to stres i podatność gospodarstw domowych na uzależnienia behawioralne.

2) Kultura hazardu „Street”: dlaczego borlette jest tak popularny

Borletta loterii ludowej jest częścią życia codziennego w mieście i na wsi. Badania opisują ją jako kulturową reakcję na marginalizację gospodarczą i "nadzieję na dużą ilość, która może zmienić życie. "Dla wielu jest to zarówno "rozrywka", "usługa finansowa" i rytuał z "sny-numery" (tchala).

3) Jak ubóstwo zwiększa ryzyko hazardu

Przy niskich dochodach i dużej niepewności, nawet mikroprzedsiębiorstwa stają się regularne, a oczekiwanie „cudu” staje się psychologicznym mechanizmem radzenia sobie.

W związku z brakiem usług w zakresie zdrowia psychicznego i dużym obciążeniem gospodarstw domowych powstają kompulsywne schematy zabaw, które uderzają w budżet rodziny (pożyczki od sąsiadów, „zastępowanie” płatności za żywność/szkołę stawkami).

Opinie naukowe w całej Ameryce pokazują, że hazard jest związany z depresją, lękiem, ideami samobójczymi i równoczesnym nadużywaniem substancji; słabsze grupy cierpią więcej.

4) Segment online: „szara strefa” bez lokalnej ochrony

Nie ma odrębnej ustawy o kasynach online na Haiti: to pozostawia próżnię, gdzie offshore strony „przeciągnąć” bez lokalnych gwarancji ochrony konsumentów. Jednocześnie regulator LEH cyfryzuje loterie offline: od 1 października 2025 roku dozwolone są tylko terminale LEH POS, z okresem karencji do 1 stycznia 2026 roku. Jednak środek ten dotyczy przejrzystości środków pieniężnych w handlu detalicznym, a nie legalizacji w internecie.

5) Co to jest „zaburzenia gier” i jak go rozpoznać

1. utrata kontroli nad grą;

2. priorytetowe traktowanie innych interesów i obowiązków;

3. kontynuacja gry, pomimo negatywnych konsekwencji (długi, konflikty, utrata pracy/studia).

Diagnoza jest przez specjalistów, ale te objawy są powodem do szukania pomocy.

6) Kto jest szczególnie narażony

Gospodarstwa domowe na/poniżej granicy ubóstwa, samotni rodzice, rodziny IDP.

Młodzież i młodzież (stres, zakłócenie procesu szkolnego, dostęp do Internetu bez nadzoru).

Osoby z lękiem/depresją, PTSD, zaburzeniami związanymi z przemocą.

7) Konsekwencje rodzinne i społeczne

Środki finansowe: wycofanie pieniędzy z „koszyka przetrwania” (żywność, czynsz, transport), długi, utrata aktywów.

Psychospołeczne: konflikty, przemoc domowa, piętno, porzucanie szkoły przez dzieci.

Zdrowie: „samobójstwo” z alkoholem/substancjami, zwiększona depresja i lęk; zwiększone ryzyko zachowań samobójczych.

8) Co jest już robione i na czym polegać

LEH-POS: przejście punktów loterii do autoryzowanego POS zmniejsza szare detaliczne i upraszcza audyt (podstawa odpowiedzialnych praktyk detalicznych).

Pomoc sektorowa dla dzieci i rodzin: UNICEF i partnerzy zwiększają programy żywieniowe, wodne, ochronne i edukacyjne, co zmniejsza „deficyt społeczny” napędzając grę ryzyka.

System opieki zdrowotnej (EARLY/WHO): Dostępne są regionalne poziomy odniesienia dotyczące NCD i zdrowia psychicznego, ale zakres usług jest ograniczony - ważne jest włączenie badań przesiewowych w zakresie ryzyka hazardu do podstawowej opieki zdrowotnej.

9) Środki praktyczne (co działa w warunkach Haiti)

• Zapisanie minimalnych standardów odpowiedzialnej gry detalicznej: kontrola wieku, widoczne ostrzeżenia o ryzyku, informacje o tym, gdzie pomóc.
• Należy uwzględnić badania przesiewowe dotyczące problemów z hazardem w algorytmach podstawowej opieki zdrowotnej i wsparcia społecznego (podobne do badań przesiewowych dotyczących alkoholu/depresji).
• Wykorzystaj dane LEH-POS do ukierunkowanych programów umiejętności korzystania z usług finansowych w obszarach o najwyższych obrotach.

• Umieść proste przypomnienia na punktach: oznaki zależności, porady dotyczące limitów czasu/kwoty, kontakty lokalnych organizacji pozarządowych/klinik.
• Wprowadzenie dobrowolnych ograniczeń i „terminów”, prawidłowych refundacji, odmowa agresywnych promocji w obszarach szczególnie narażonych.
• Sprzedający pociąg do rozpoznawania klientów znajdujących się w trudnej sytuacji (minimalne protokoły do „rozmowy wspomagającej” i skierowania do pomocy).

• prowadzić zajęcia z umiejętności czytania i pisania oraz dyskusje na temat „mitów loterii”; praca z młodzieżą IDP.
• Wsparcie klubów rodzinnych i bezpiecznych alternatyw wypoczynkowych (sport, kluby, wolontariat).

• Zachować budżet dziennie/tydzień, przydzielić „pieniądze na grę” z góry (jeśli osoba nie jest jeszcze gotowa do odmowy) i nie przekroczyć limitu.
• Śledź „czerwone flagi”: tajne wydatki, wzrost długów, „Dogon” po przegranej, konflikty o pieniądze.
• Aby uzyskać oznaki uzależnienia, szukaj pomocy u lekarzy PHC, psychologów, wspólnotowych organizacji pozarządowych; w przypadku zagrożenia dla siebie/dzieci - skontaktuj się z służbami ochrony (za pośrednictwem władz lokalnych/partnerów UNICEF w Twojej okolicy).

10) Co stanie się z ryzykiem w latach 2025-2027

Dopóki utrzymuje się ubóstwo i niestabilność, presja społeczna na rodziny pozostaje wysoka, a tym samym podatność na szkodę hazardu. Wzmocnienie LEH-POS, rozszerzenie podstawowych programów opieki i wbudowanie badań przesiewowych w podstawowym jest najbardziej realistyczne trzy kroki, które mogą zmniejszyć szkody nawet bez natychmiastowej reformy online.

Podsumowanie: na Haiti ubóstwo, przymusowa mobilność rodziny i dostępność kulturowa borlety stwarzają idealne warunki dla uzależnienia od hazardu i szkód finansowych. Źródła naukowe i medyczne potwierdzają poważne psychiczne i społeczne konsekwencje hazardu, zwłaszcza dla słabszych grup. Realistyczna strategia na najbliższe lata to połączenie wsparcia społecznego (dla dzieci i rodzin), odpowiedzialnego handlu detalicznego za pośrednictwem LEH-POS i integracji pomocy w problemach hazardowych w podstawowej opiece zdrowotnej. Nie spowoduje to „naprawy” ubóstwa, ale obniży cenę za podniecenie przez najbardziej bezbronnych.