Kultura i historia

Kulturalnym fundamentem Nowej Zelandii jest dziedzictwo Māori (tangata whenua, język Te Reo, mitologia i rytuał) oraz brytyjska tradycja kolonialna.

Maorysi osiedlili się na wyspach około tysiąca lat temu, tworząc bogaty system porodu, legend i sztuki (rzeźba, tatuaż ta-moko, taniec haka).

W 1840 roku podpisano traktat z Waitangi, który był początkiem brytyjskiego rządzenia; XX wieku była naznaczona walką o uznanie praw Maorysów i przejście do dwujęzycznego, wielokulturowego modelu.

Współczesna kultura łączy w sobie wpływy europejskie, maoryskie, pacyficzne i azjatyckie: w sztuce i kinie - „perspektywa weitangijska”, w muzyce - od haka-rocka po indie i pop.

Tożsamość narodowa opiera się na zasadach kaitiakitanga (opieka nad ziemią) i whanaungatanga (pokrewieństwo i społeczność).

W życiu codziennym - festiwale matariki, kuchnia z owocami morza i jagnięciny, miłość do przyrody i sportu.

Pamięć o przeszłości łączy się z otwartością na świat, tworząc unikalną tożsamość kulturową narodu wyspiarskiego.