Całkowity zakaz i jego konsekwencje (Wenezuela)

Pełny artykuł

1) Regulacja „punkt zero”: co stało się przed zakazem

Do 2011 r. rynek kasyn offline i bingo działał zgodnie z prawem z 1997 r. („Ley para el Control de los Casinos, Salas de Bingo y Máquinas Traganíqueles”) i przepisami z 1998 r.: ustawa określała system zezwoleń, sankcje i nadzór nad Krajową Komisją Kasynową; obiekty z reguły znajdowały się w obszarach turystycznych i w hotelach.

2) Koniec 2011 r.: Decyzja polityczna w sprawie „całkowitego zamknięcia”

Władze nakazały zamknięcie wszystkich kasyn i bingo. Sam Hugo Chavez nazwał je "lugares de perdición' (" miejsca wici "), podkreślając moralną i polityczną motywację kroku. Regulator w tym czasie cofnął pozwolenia i zamknął większość istniejących hal.

3) Skutki społeczno-gospodarcze zakazu

Zatrudnienie. Według kasyna STBCV i związku pracowników bingo, zakaz doprowadził do utraty dziesiątków tysięcy miejsc pracy; w niektórych publikacjach pojawia się liczba 100 000 miejsc bezpośrednich i pośrednich. Znajduje to odzwierciedlenie w sprawozdaniach z lat 2011-2012.

Turystyka i usługi. Zamknięcie hal „kotwicowych” w hotelach zmniejszyło obciążenie liczby pokoi i związanego z nimi segmentu F & B/event (co później stało się argumentem władz za „ponownym uruchomieniem” dla dobra zarobków walutowych). Zmiana ta została przechwycona przez przemysł i media ogólne.

Egzekwowanie prawa i "szary obszar. "Recenzje branżowe zauważyły, że administracja odbywała się luzem - wraz z problemami zamknięto również obszary rozpuszczalników. Równolegle część popytu przeszedł do formatów nieformalnych i offshore online.

4) Długie zamrożenie (2012-2019)

Kasyna lądowe pozostały zamknięte przez prawie dekadę. Internetowe ramy hazardu nigdy nie pojawiły się na poziomie odrębnego prawa federalnego/rejestru (w przeciwieństwie do sąsiedniej Kolumbii), napędzając dostęp na morzu i rozdrobnione praktyki. Publikacje regionalne i zasoby przemysłu regularnie pisały o tej regulacyjnej „nieważności”.

5) Odwrócenie oczywiście: 2020-2021

Styczeń 2020. Nicolas Maduro ogłosił kasyno w stołecznym hotelu Humboldt, gdzie planowali postawić w państwowej kryptowalucie Petro (PTR), i wysłać wpływy do opieki zdrowotnej i edukacji. Stał się symbolem „rozmrażania”.

Wrzesień 2021. Władze dały zielone światło na powrót kasyna: specjalistyczne media zgłosiły „około 30” zezwoleń na uruchomienie hal w całym kraju po dziesięcioletniej przerwie.

6) Co pokazało doświadczenie całkowitego zakazu - wyniki i lekcje

1. Koszty socjalne. Szybki „przełącznik” administracyjny spowodował poważny cios w zatrudnienie i związane z nim usługi, a odbudowa personelu i infrastruktury po latach okazała się kosztowna.

2. Szary zamiennik zdania. Popyt na grę nie zniknął - przeniósł się na nieformalne i offshore, gdzie państwo ma mniejszą dźwignię, aby chronić konsumenta i pobierać opłaty.

3. Logika turystyczna. Połączenie „kasyna + hotel + wydarzenia” (charakterystyczne dla ram z 1997 r.) okazało się kluczowe dla regionalnych stolic; dlatego argument „turystyczny” stał się kluczem do retoryki „ponownego uruchomienia” w latach 2020-2021.

4. Odwracalność polityczna. Zakaz był podyktowany ideologią i programem społecznym „zero”, ale kryzys gospodarczy w latach 2020-tych zmusił władze do ponownego rozważenia ich podejścia - aż do scenariuszy z obliczeniami kryptograficznymi i rezolucjami punktowymi.

7) Co dalej (2025 do przodu)

Częściowa „odwrotność” zakazu nie anuluje kluczowych wyzwań: przejrzystości zezwoleń, technicznej kontroli hal (połączenia międzysystemowe), ochrony graczy i pewności segmentu internetowego, który nadal nie posiada jednolitych ram krajowych. Jeśli elementy te zostaną zinstytucjonalizowane, wskaźnik „turystyczny” państwa może mieć trwały skutek; jeśli nie, migracja popytu będzie kontynuowana. Wnioski z 2021 r. w sprawie powrotu kasyna i retoryki władz po 2020 r. potwierdzają właśnie pragmatyczny motyw: zarobki walutowe i zatrudnienie.

Całkowity zakaz 2011 w Wenezueli był decyzją polityczną o wysokiej cenie społecznej: dziesiątki tysięcy utraconych miejsc pracy, spadek turystyki offline i wzrost „szarych” kanałów. W latach 2020-2021 rozpoczęto częściowe odejście od zakazu - poprzez symboliczny projekt Humboldt/Petro i „około 30” zezwoleń - ale trwałość tej trajektorii zależy od tego, w jaki sposób państwo formalizuje przejrzyste zasady i kontrole, zwłaszcza online. W przeciwnym razie wahadło między zakazem a „reaktywacją” będzie nadal skołować przemysł.